ท่ามกลางวิกฤติไวรัสที่เป็นความเลวร้าย เรากำลังจะได้เห็นโลกใหม่ ในใบเดิม ที่เราจะรักมันมากขึ้น เพื่อชีวิตลูกหลานเรา เราจะหยุดแย่งชิง หยุดทำลายล้าง เพื่อตัวเรา แต่จะหันมาสนใจในธรรมชาติ และสุขภาพตัวเอง ที่ปลอดจากทุกข์มากขึ้น ..

          วันที่เราแสวงหา จะรู้สึกเหมือนไม่มีวันพอ แต่วันที่เราวิกฤติ เราจะรู้สึกว่าการปล่อยวางซะบ้าง จะทำให้เราเบาขึ้น

          โลกใหม่ในใบเดิม คือ โลกแห่งความเป็นจริง ที่มนุษย์ต้องดำรงชีวิตให้อยู่ได้ด้วยอาหาร ที่อยู่อาศัยและที่ดินทำกิน เสื้อผ้าเครื่องใช้ และยารักษาโรค คำที่พ่อสอนกว่า 70 ปีที่ครองราชย์ อาจดูไม่สำคัญกับใครบางคน แต่เมื่อถึงเวลานี้ เราต้องยอมรับความจริง ถ้าเราเตรียมตัว เตรียมคนของประเทศให้มากกว่านี้ เราจะประสบปัญหาน้อยกว่านี้ และทำให้เรารู้ว่า ทางรอดที่ยั่งยืนมีให้เราแล้ว ไม่ใช่ทางเลือกอีกต่อไป นั่น คือ การดำเนินชีวิตตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง ..

          ภาพยายเก็บผักหวาน ผักตำลึงริมรั้วกับหลานๆ ในบ้าน ภาพพ่อ ลูก เล่นบอลกันในสนามหน้าบ้าน ภาพลุงออกมารดน้ำต้นไม้ ภาพคนตัดแต่งกิ่งต้นไม้ในบ้าน ภาพชาวบ้านเอาของในสวนมาขายกันในตลาด แบบแบ่งกันกิน ภาพพ่อแม่ลูกสอนการบ้าน ภาพครอบครัวอยู่พร้อมหน้า ภาพคนข้างบ้านออกมาคุยกัน ภาพของบ้านเรือนที่สะอาด ภาพการหมั่นดูแลร่างกายให้สะอาด ภาพคนทำอาหารกล่องแจกคนตกงาน ภาพคนแปลงโรงแรมเป็นที่พักแพทย์และพยาบาล และ .... ภาพแห่งความดีงามเหล่านี้ เคยจางหายไปจากสังคมไทย แต่มันย้อนกลับมาให้เห็นใหม่ ในท่ามกลางวิกฤติแห่งความกลัว ..

          ถ้าเราเจอวิกฤติ ก็จงมองเป็นโอกาส แล้วใช้โอกาสนี้ เพื่อลูกหลานเราคนรุ่นต่อไป ไม่ใช่เพื่อกอบโกยและเอาตัวรอด #ชาติรอดได้ด้วยสติ ..

ยงจิรายุ อุปเสน